Tonaliteit

Bij tonaliteit gaat het om de verhouding licht-donker - ook wel clair-obscur genoemd - en om de tussenliggende grijzen die bepalend zijn voor de plasticiteit. Bij de klassieke aanpak geldt de allesbepalende regel:

Maak scheiding tussen licht en donker en houd het volgende goed voor ogen: de lichte partijen in de schaduwzijde zijn donkerder dan de donkere partijen in het licht. Op die manier creëer je krachtige composities en schep je de illusie van overtuigende vormen.

Meer hoef je eigenlijk niet te weten om sterke, aantrekkelijke beelden neer te zetten. Wie dit principe hanteert, zal zien dat zijn of haar werk ook op afstand goed herkenbaar is en dat het een mooie sfeer en intonatie uitstraalt.

De theorie is eenvoudig, maar in de praktijk komt het erop neer dat je in het vuur van je scheppingsdrift telkens weer deze simpele principes gewoon vergeet, zodat je donkere delen veel te licht maakt en je lichte delen veel te donker of smoezelig.

Degene die er wel aan denkt bij de compositie van het werk, komt er tijdens de uitwerking bij het toevoegen van allerlei kleuren soms beduusd achter dat ook daar de werking van tonaliteit een belangrijke rol blijft spelen.

[omhoog]